Marinus Jongeneel heeft voor zijn afstudeerproject onderzocht wat de relatie kan zijn tussen de wijk en de moskee. In zijn onderzoek heeft hij de openbare ruimte in Bloemhof, een wijk in Rotterdam Zuid, onder de loep genomen. Daarnaast is hij op gesprek gegaan bij een aantal moskeeën. Door het Marokkaanse moskeetype te vertalen naar een Nederlandse context krijgt de gemeenschap een herkenbare en eigen plek binnen de wijk.
Bloemhof
Met zo’n 150 verschillende nationaliteiten is Bloemhof een van de meest diverse wijken van Nederland. Bewoners hebben vaak een goede band met mensen uit hun eigen culturele groep, waarmee ze een taal en culturele achtergrond delen. Zo ontstaan er hechte gemeenschappen in de wijk, met een uitgebreid netwerk. Moskeeën vormen belangrijke schakels in deze netwerken, en vormen plekken waar men elkaar kent en naar elkaar omziet. Deze moskeeën huizen echter in oude (school)gebouwen, en zijn zo voor de rest van de wijk onzichtbaar.
Scholendriehoek
Recent is in Bloemhof een groot leeg kavel ontstaan door de sloop van het oude Avicenna-college. De gemeente Rotterdam is van plan hier een kindercampus te realiseren in het kader van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. Basisschool De Sleutel krijgt een nieuwe huisvesting, en deelt een gebouw met de twee aanwezige scholen. In het plan van Marinus wordt hier niet alleeneen scholencluster, maar ook een moskeeëncluster gerealiseerd door aan de reeds aanwezige Turkse en Pakistaanse moskeeën ook een Marokkaanse moskee toe te voegen. Gezamenlijk beheren de scholen en de moskeeën een aantal faciliteiten die rond een collectief hof liggen, en ook voor bewoners van de wijk beschikbaar zijn.
De Moskee
Om de moskee een herkenbare vorm te geven, wordt het Marokkaanse moskeetype vertaald naar de Nederlandse context. Een uitgebreid programma, met onder andere een ontmoetingszaal en een bibliotheek, ligt in een ring rond een voorhof. De moskee heeft zowel een ingang aan de belangrijke Putsebocht als richting het nieuwe plein, en opent zich aan de zijde van het collectieve hof door een strook van gedeeld programma. De moskee ontleent zijn identiteit aan het gebruik van de hoefijzerboog, een vorm die ook in het gevelontwerp terugkomt, uitgevoerd in rode baksteen.
