De tijd dat ouderen aan de rand van de stad geparkeerd werden ligt achter ons. Dorris Derksen ontwierp een woongebouw midden in de stad. Aan de Westersingel, op loopafstand van het centraal station en vele voorzieningen, vervangt ze een gedateerd kantoorgebouw voor een hofje-nieuwe-stijl waar ontmoeten gemakkelijk maar niet onontkoombaar is. Vanuit haar onderzoek en haar ervaringen in de Delftse gemeenteraad positioneert ze haar ontwerp in het huidige tijdsgewricht:
"De overgang van verzorgingsstaat naar participatiesamenleving vraagt ouderen om langer thuis te blijven wonen. Daar moeten zij dan wel toe in staat zijn / gesteld worden. Langer thuis wonen betekent dat mensen langer redzaam moeten zijn. Hierbij kan zowel gekeken worden naar zelf- als naar samenredzaamheid. Dus in hoeverre iemand zich alleen kan redden of met behulp van anderen, zoals de partner, kinderen of buren.
Daarvoor is wel contact nodig, terwijl eenzaamheid een steeds duidelijker probleem wordt. Niet alle eenzaamheid is te ondervangen met ruimtelijke middelen, maar contact kan wel gestimuleerd worden. Mensen moeten vrij gelaten worden in hun keuze voor wel of geen contact, maar contact vooral, zowel letterlijk als figuurlijk, drempelloos gemaakt worden.
Op veel manieren kan onderscheid gemaakt worden in de groep ouderen. Natuurlijk op leeftijd, maar ook op basis van hoe redzaam ze nog zijn. Van belang in dit project is dat mensen niet afhankelijk zijn van intramurale zorg. Een prettige woonomgeving voor deze doelgroep biedt de mogelijkheid tot contact. Die mogelijkheid moet echter geen verplichting worden. De controle over privacy en interactie is van wezenlijk belang voor de ervaring van een ruimte. Dus kun je zelf kiezen of je wel of niet iemand tegen wil komen? Moet je contact altijd actief opzoeken of kom je vaak toevallig iemand tegen? Duidelijke overgangen tussen ruimtes en duidelijke gedefinieerde gebieden helpen hierbij.
Veel hangt natuurlijk ook af van de woning zelf. De groep ouderen is niet één groep met allemaal dezelfde wensen. Het is een gedifferentieerde wensenlijst, waarvoor keuze moet zijn in het type woning. De huidige ouderenwoningen doen dat nauwelijks, daarop is dus aanvulling nodig. Dit is zeer nadelig voor de redzaamheid van ouderen. Zowel direct als indirect omdat hun contacten en daarmee hun samenredzaamheid afneemt.
Mensen worden als ze ouder worden vaak minder mobiel, dan is het fijn als voorzieningen dichtbij zijn. Dan gaat het voornamelijk om dagelijkse boodschappen en kleinschalige zorgvoorzieningen, zoals een huisarts. Die kun je allemaal nieuw speciaal voor deze doelgroep aanmaken, maar je kunt ook gebruikmaken van bestaande voorzieningen. Daarvoor is het centrum heel geschikt en het zorgt gelijk voor levendigheid en interactie met andere groepen.
Daarnaast is het ook van belang, voor zowel gebouw als buurt, dat het gebouw een bijdrage leeft aan de buurt in plaats van een apart eiland te zijn. De locatie Westersingel 12 biedt hiervoor kansen, door aansluiting op zowel de hoog stedelijke Westersingel als het buurtpark: twee openbare ruimtes met een totaal ander karakter. Het grote perceel biedt daarnaast ruimte aan voldoende woningen en gezamenlijke ruimte. Tegelijk biedt dit ontwerp een nieuwe kans aan dit perceel op deze prachtige plek waar nu een oud en gedateerd, leegstaand kantoorgebouw staat.”