De laatste jaren zien we steeds meer buurttuinen om ons heen ontstaan. Collectief beheerde kleinschalige buitenruimtes opgezet door de buurt of geïnitieerd door lokale organisaties. Vaak worden deze tuinen aangelegd op door de crisis braakliggende stukken grond en zijn in principe van tijdelijke aard. Buurttuinen ontwikkelen zich vaak tot belangrijke plekken voor de buurt, waar bewoners elkaar op ongedwongen manier kunnen ontmoeten en even kunnen ontsnappen aan het drukke stadsleven.
Hoe kan de buurttuin als model dienen voor het ontwerpen van de openbare ruimte met het oog op een gebruik voor de langere duur? Met dit als leidende vraag is er een ontwerp experiment gedaan op 3 verschillende locaties in Rotterdam-zuid en is er een ontwerp instrumentarium ontwikkeld voor de toepassing van dit model.